ΔΥΟ ΦΙΛΟΙ... ΕΝΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

Άνοιξα την καφετιέρα έβαλα τον καφέ , το νερό και περίμενα..
έστρωσα το κρεββάτι, κι έβαλα δυο κούπες καφέ..

Πάνω στην ώρα. χτύπησε την πόρτα..
Τα βλέμματα μας διασταυρώθηκαν..
του έδωσα τον ζεστό καφέ και πήγαμε στο δωμάτιο..

Εγώ στο πάτωμα, αυτός στο κρεββάτι
Δυο φίλοι που λένε τα νέα τους..
Δυο άνθρωποι που μοιράζονται τις εμπειρίες τους..
Το δωμάτιο είχε γεμίσει από γέλια πειράγματα..

Το τασάκι στο τραπεζάκι είχε ήδη γεμίσει, μόνο αυτό πρόδιδε την αμηχανία..
Με τράβηξε πάνω του, πήρε το τσιγάρο από το χέρι μου,
ρούφηξε μια τζούρα καιτο άφησε στο τασάκι..
Με τα χέρια του κράτησε το πρόσωπό μου και πλησίασε..
Έμπλεξε τα δάχτυλά του στα μαλλιά μου και με φίλησε...
Το ήθελα..πολύ..αλλά ήταν λάθος..
Τραβήχτηκα..

Με κοίταξε στα μάτια "δε το θες;"
Έστρεψα το πρόσωπό μου στο κενό "δεν είναι σωστό.."
Με πήρε στην αγκαλιά του ...


Ώρα μετά βρεθήκαμε να γελάμε πάλι..   
Τον φίλησα....έτρεμα...
Με άγγιξε στο λαιμό στα χέρια...
και άρχισε να με γδύνει..
Πλέον ήμουν δίκη του...


Πλέξαμε ένα παραμύθι...
Σ ένα κρυφτό...
Σ ένα παιχνίδι..που θέλουμε και οι δυο..

Και στην άκρη του μυαλού μας υπάρχει η αλήθεια..
Ποιον θα πληγωσουμε..ποιον θα αφησουμε..
Αν θα ρισκαρουμε...

Δωσε μου ένα σημαδι και θα το κανω...από σένα περιμενω...