Κυριακή 4 Μαρτίου 2012

ΣΤΙΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ...

έκλεισα την πόρτα πίσω μου
όχι τη συνηθισμένη, μιαν άλλη
όμως οι κινήσεις ήταν ίδιες..
άνοιξα τη τηλεόραση τον υπολογιστή
και κάθισα στο κρεββάτι

ήθελα τόσο πολύ να φωνάξω να βρίσω να σπάσω τα πάντα γύρω μου... να φύγω...
ήθελα τόσο πολύ ....
βρέθηκα καθισμένη δίπλα στο κρεββάτι, με τα χέρια μου να σφιγμένα σε γροθιές


τα μάτια μου ήταν υγρά...κρατιομουν τόσο να μην ξεσπάσω..
όμως ποιος ο λόγος;
ήμουν μόνη.. κάνεις δεν έβλεπε... δε χρειαζόταν να κρατιέμαι πια...
άφησα τον εαυτό μου... τα δάκρυα πλημμύρισαν το πρόσωπό μου..
το σώμα μου  έτρεμε, ο κόμπος στο λαιμό μου, όλο και μεγάλωνε
ένιωθα πως δε θα σταματήσω ποτέ ....
ένιωθα καλά... ένα βάρος απερίγραπτο να βγαίνει από μέσα μου...

εξαντλημένη κουλουριαστηκα

................................................................................

άφησα την σκέψη μου να ταξιδέψει..
στον πρωινό καφέ...στο στριφτό μου τσιγάρο...
στο πρωινό τηλέφωνο "ντύσου έρχομαι να σε πάρω..."
στις ατέλειωτες συζητήσεις......
"στρίψε μου ένα.."
"θες καφέ;"
"τι ώρα θα έρθεις;"
"που θα πάμε σήμερα;"
"τι να κανωωω..πες μου"
"τι ταινία θα δούμε..;"
"σοκολααάτα!!"
εκείνο το τραπέζι που μας περιμένει να σηκωθούμε
και το κανατακι με το κρασί
οι βόλτες με το μηχανάκι
τα κλάματα και τα γέλια μας
πόσο μου έχεις λείψει...κι ας ξέρω πως δε σ'εχω χάσει...
κι ας ξέρω πως στην ουσία είσαι δίπλα μου...
κι ας μιλάμε κάθε μέρα..
δε σ'αφηνω.....
θέλω τόσο πολύ ένα τσιγάρο μαζί σου....

.........................................................................................

άφησα τη σκέψη μου να ταξιδέψει
στη πρωινή σου επίσκεψη "ακόμα κοιμασαιιιι?"
και ο καφές που μου έφτιαχνες
τον καθιερωμένο καφέ την Δευτέρα το απόγευμα....
"καλεεεε"
"θα ηρεμήσεις;"
"σταμάτα.."
"ηρέμησε"
το βλέμμα σου...
τις ατέλειωτες συζητήσεις...
ο τρόπος που μου άναβες το τσιγάρο...
τα δάχτυλα μου στα μαλλιά σου..."πεθαίνω"
η ηρεμία στα μάτια σου...
το χαμόγελο σου όταν σου έκανα χαζομάρες...
το τσιγάρο στις 5 το πρωί...
που ξυπνούσα στην αγκαλιά σου...
πόσο πολύ θέλω ξανα να βρεθω απενατι σου στον καναπε...και να μιλάμε....
πόσο πολύ θέλω να ........ ακουσω την ανασα σου βαρια..
κι ας ξέρω πως με σκεφτεσαι..
κι ας μιλάμε κάθε μέρα
δε σ'αφηνω....
θέλω τόσο πολύ ένα τσιγάρο μαζί σου...

...............................................



οσα κι αν αφηνω πισω μου δεν τα ξεχνω...
ειναι μέσα μου...
τωρα πια περιμενω για οσα ερθουν..
δε θέλω να ελπιζω για να μην απογοητευτω..
ομως κανω ονειρα για οσα θέλω να ζησω..
και ειστε κομματι τους...
παρελθον παρον μελλον

ΓΙΑ ΟΣΑ ΖΗΣΑΜΕ
ΓΙΑ ΟΣΑ ΖΟΥΜΕ
ΓΙΑ ΟΣΑ ΖΗΣΟΥΜΕ....