ΣΚΟΤΑΔΙ

Αγγίζω τα αστέρια 

δε τα μετράω 

φοβάμαι πόσο σ αγαπώ 

περπατώ σ ένα στενό μονοπάτι 

του καημού

της θλίψης

απλώνω τα χέρια μου και πιάνω το Θεό

το δικό σου Θεό

περιμένω χαμένη να με τραβήξει

και δε ελπίζω στη λύτρωση

περιμένω να με προδώσεις

αλλά είσαι αλλιώτικος 

περπατώ σ ένα δρόμο σκοτεινό

 και το φως μου είσαι εσύ

ΠΑΤΡΑ 2010 ΣΕΜΠΤΕΒΡΗΣ

Τελευταίες μέρες του καλοκαιριού
Ο καιρός έχει αρχισει να αλλαζει
Για πολλους ο σεμπτέμβης ειναι η αλλαγη της χρονιας
οπως και για μενα...

ΟΛΑ αλλαζουν...ολα φευγουν κι εγω δεν μπορω να κανω κατι
Καθομαι μπροστα στον υπολογιστη μου, το στριφτο που κραταω στο χερι μου εχει σβησει, αλα εγω εχω απορροφηθει στις αναμνησεις μου, σε ο,τι περνα, σε ο,τι φευγει...
Κοιταζω τις φωτογραφειες..ποσες φωτογραφιες...εχω χαθει....
Το μονο που ακουγεται ο χτυπος της καρδιας μου...και τα πληκτρα στο laptop..
Και ξαφνικα ολα θολωνουν...δακρυα πλημμυριζουν τα ματια μου..σταζουν στα μαγουλα μου...
Σταματαω να γραφω...δεν μπορω να δω, δε μπορω να συγκεντρωσω τις λεξεις..ουτε καν τις σκεψεις μου δε μπορω να βαλω σε ταξη..

Τοσες αναμνησεις .....
κανω μια γυρα στο δωματειο...αναβω παλι το τσιγαρο μου και στεκομαι στην μπαλκονοπορτα..
Κοιταζω τον κηπο...την τριανταφυλλια ... ποσες αναμνησεις....
Μετραω...αλλα ειναι ματαιο....οσα και τ'αστερια.....

Δε θα ξεχασω ποτε οσα ζησαμε ...ακομα κι αν χαθουμε...
Παντα θα αγαπω τις στιγμες που ζησαμε μαζι...

Μεσα στον πονο του αποχαιρετισμου νιωθω τυχερη για οσα εζησα...

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.... <3

Υ.Σ.: τα δυο ατομα που μενουν πισω μαζι μου......................................

HANDS

Πεσμένη, ματωμένη, με δάκρυα στα μάτια

Μου άπλωσες το χέρι σου, να με βοηθήσεις να σηκωθώ

Μου είπες πως θα περπατήσουμε μαζί

Θα με στήριζες και θα με φρόντιζες

Αρνήθηκα

Η δύναμή μου ήταν πολύ και θα σε τραβούσα κάτω

Αποφάσισα να σηκωθώ μόνη μου

Σε απομάκρυνα

Μου θύμωσες αλλά κατάλαβες

Πέρασε καιρός

Εμαθα και πάλι να τρέχω

Όλες μου οι πληγές επουλώθηκαν

Είχα σηκωθεί και μάθει να ζω μόνη μου

Τα είχα καταφέρει

Πέρασε καιρός

Σε βρήκα κάπου τυχαία

Σου άπλωσα το χέρι μου

Όχι για να σε σηκώσω, αλλά να περπατήσουμε μαζί 

Να με κρατάς και να μην πέσω πάλι

Να είμαι δίπλα σου, ευτυχισμένη

Χωρίς να σκέφτομαι τις παλιές μου πληγές 

Να κοιτάω μόνο μπροστά 

Θα περάσει καιρός 

Για να φτάσουμε στο τέλος

Εκείνο το τέλος που δεν το ξέρει κανείς

Και θα το ανακαλύψουμε μαζί

ΔΥΟ...

Δυο ιστορίες παράλληλες...δυο λέξεις με νόημα, ελπίδα και έρωτας

Δύο ιστορίες με τελείως αλλίωτικη εξέλιξη με ένα και μόνο κοινό... ΕΡΩΤΑΣ



Δύο φίλες που παρόλη την απόσταση που είχαν, καταφέρνουν να κρατήσουν το πολυτιμότερο δώρο...τη φιλία τους. Τέσσερα χρόνια τώρα μακριά, με μόνη παρηγοριά κάποια Σαββατοκύριακα και τις γιορτές. Το τηλέφωνο φυσικά μόνιμα βοηθός τους.
Η μία ζούσε τη ζωή της σε μια φοιτητική πόλη. Έζησε τα πάντα ποτά τσιγάρα ξενύχτια σεχ..όλα σε μεγάλο βαθμό! Όμως τίποτα δεν τη γέμιζε. Μετά τα χριστούγεννα είχε αλλάξει πολύ, όλοι της το έλεγαν και η αλήθεια ήταν ότι είχε βαρεθεί πια να περιπλανάται σε ανόητα και ανώριμα μονοπάτια. Ήθελε πια να ηρεμήσει...Ας την ονομάσουμε φαίδρα.
Η άλλη, στην μεγάλη της πόλη, στους γρηγορους ρυθμούς και στις υποχρώσεις. Ήθελε να ξεφύγει, να ζήσει για λίγο ξέγνιασει, να νιώσει κι της υπόλοιπες χαρές της ζωής. Μέσα στη σχέση της είχε νιώσει την μονιμότητα και τη φροντίδα, ήταν όμως αυτό που ήθελε ή μήπως την τρέλα και τον παράφορο έρωτα; Ας την ονομάσουμε Ίριδα.

Πριν από αρκετό καιρό και μετά από ενα δύσκολο χωρισμό η Φαίδρα γνωρίζει, μέσω κοινών γνωστών, έναν παιδί, τον Αλέξη. Την γοήτευσε από την πρώτη στιγμή, αλλά παρόλο που ξεκίνησε κάτι μαζί του το σταμάτησε πολύ νωρίς. Ο Αλέξης ήταν πάντα πολύ γλυκός και τρυφερός μαζί της, αλλά η ίδια ήταν σε μια περίεργη κατάσταση και το έληξε, δεν ήθελε να βρήσκονται σε μια σχέση μισή. Έγιναν πολλά και κάποια περίοδο ήταν στην ίδια παρέα. Η Φαίδρα τον πλήγωσε, αθελά της μπλεγμένη σε σ' ένα περίεργο παιχνίδι που της έπαιζαν τα συναισθήματά της. Όλον αυτό τον καιρό τον σκεφτόταν αλλά δε μπορούσε να ανοιχτεί και να μοιραστεί τις σκέψεις της. Έπρεπε να αποφασίσει τι θέλει.

Από την άλλη η Ίριδα μέσα στα χριστούγεννα εζήσε ένα χωρισμό, που δεν καταλάβαινε αν τον ήθελε ή όχι, αλλά απ' όσο φαινόταν δεν είχε και άλλη επιλογή. Ένιωσε σα να πετά στα σκουπίδια 3 χρόνια, και τα πέταξε, όμως ξαναγεννήθηκε από τις στάχτες της. Έβγαλε από πάνω της ότι την εμπόδιζε, ότι τη κρατούσε στις υποτιθέμενες ώριμες αντιλήψεις της, απελευθερώθηκε από την σαχλή έννοια "μωρό" και αποφάσισε να ζήσει όσα είχε πεισματικά αρνηθεί κατηγορώντας τα ανούσια!

Όλα διαδραματίστηκαν σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Όλα ήταν θέμα μερικών ωρών, απλά κάποιες φορές σου πέρνει λίγο περισσότερο να το συνειδητοποιήσεις.

Η Ίριδα, σε μια απόφαση στιγμής, πήρε δυο ρούχα και ταξίδεψε στη φίλη της, Φαίδρα. Ένα ταξιδι, μακριά από ό,τι γνώριμο θα της έκανε καλό. Οι δυο φίλες περνούσαν πάντα καλά.....αλλά σε μια φοιτητική πόλη πρέπει πάντα να γνωρίζεις και τους υπόλοιπους της παρέας!
Δε χρειάστηκαν παρά μόνο καποια δεύτερα και η σπίθα άναψε. Ο Γρηγόρης κέντρισε το ενδιαφέρον της....Και ενώ όλα ξεκίνησαν για να περάσουν καλά εκείνη τη στιγμή...μάλλον εξελίχθηκαν λίγο διαφορετικά απ' ότι περίμεναν και οι δύο. Πραγματικά ο έρωτας έρχεται εκεί που δεν τον περιμένεις, σου χτυπά την πόρτα και ανοίξεις ή όχι αυτός εισβάλει με το έτσι θέλω. Τουλάχιστον προειδοποιεί πρώτα...

Η Φαίδρα, μετα από λίγο καιρό πήρε απόφαση να κυνηγήσει τον άνθρωπο που έχει ερωτευθεί. Ήταν σίγουρη ότι δεν θα είναι εύκολο να ζητήσει πίσω στη ζωή της αυτόν που πλήγωσε τόσο. Μετά από πολύ σκέψη και φυσικά την παρότρυνση της Ίριδας πήρε το θάρρος να του μιλήσει, να του ζητήσει συγνώμη και να τον παρακαλέσει να την δεχτεί πίσω, γιατί είχε καταλάβει τι ήθελε, περιπλανήθηκε αρκετά και τώρα πια ξέρει..
Ο Αλέξης όμως όλον αυτό τον καιρό την περίμενε, δεν την είχε ξεχάσει, την είχε συγχωρήσει και το μόνο που ήθελε ήταν αυτή την κοπέλα στη ζωή του, να τη μοιράζεται μαζί της. Επιτέλους η τύχη του έστειλε την καλή ζαριά!

Τέσσερεις άνθρωποι μετά από πολλές λάθος επιλογές κατάφεραν να αγγίξουν τα όρια τους, να νιώσουν το ενθουσιασμό και των έρωτα που πάντα αναζητούσαν.
Χμμμμ, δεν ξέρω πως θα τελείσουν οι ιστορίες τους, ξέρω όμως ότι και τα τέσσερα αυτά παιδιά δεν φοβήθηκαν να ζήσουν....δεν φοβήθηκαν να αφαιθούν σε τούτο το υπέροχο συναίσθημα που λίγοι, πολύ λίγοι καταφέρνουν να ζήσουν χώρις να φοβούντε να καούν από αυτο!

ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ............

And if I only could, I'd make a deal with God
(αν μπορούσα μόνο,θα έκανα μια συμφωνία με το Θεό)

Αμήχανη μπροστά στη οθόνη του υπολογιστή, προσπαθώντας να κρατήσω τα δάκρια μου...χάζευα τα τελευταία λόγια....δικά του και δικά μου. Έσβησα το τσιγάρο και άναψα ένα ακόμα, αυτή η συνήθεια θα με σκοτώσει! Τελικά μάλλον δε με νοιάζει και πολύ....ίσως είναι η εκδίκηση στον εαυτό μου, στην ίδια μου τη ζωή και η δικαίωση απέναντι σε όσους με μισούν....

Κοιτάζω τις λέξεις...Πώς θα το αντέξω; Ό,τι προσπάθησα να μη νιώσω, έπεσα μέσα του, ακόμα πιο έντονα, ακόμα πιο βαθιά...Ξαναδιαβάζω τη συνομιλία μας....ξανά και ξανά.....τώρα πια θυμάμαι κάθε φράση, όπως θυμάμαι και κάθε στιγμή που πέρασα μαζί του, με κάθε λεπτομέρια!

Αναρωτιέμαι πως να νιώθει; Τι να σκέφτεται; Αν θα προσπαθήσει;

Ποτέ δεν έπαιξα παιχνίδι μαζί του! Ήξερε τι αισθάνομαι γι' αυτόν, ήξερε ότι δε με ενδιέφερε τίποτα και ότι μπορώ να φτάσω στα άκρα για κάτι που θέλω! Αν ήμουν αλλιώς, θα είχα ήδη κερδίσει το παιχνίδι, κι όμως, έπαιξα τούτη την παρτίδα με τα φύλλα μου ανοιχτά. Δε φοβήθηκα τίποτα, δε μετάνιωσα για τίποτα και ήμουν έτοιμη να τα τινάξω όλα στον αέρα...αλλά ΕΣΥ φοβήθηκες....πίστευες ότι μπορείς να το κάνεις, να αντέξεις, να ρισκάρεις...αλλά τελικά ένα τεράστιο τοίχος ορθώθηκε μπροστά σου, μόνος σου το εχτίσες, και άραγε θα προσπαθήσεις να το γκρεμίσεις;

Nobody said it was easy No one ever said it would be so hard                                   

(κανείς δεν είπε ότι θα ήταν τόσο εύκολο, όμως κανείς δεν είπε ότι θα ήταν τόσο δύσκολο)

Ήμουν έτοιμη να τα δώσω όλα και να σπάσω κάθε εμπόδιο, να πολεμήσω για αυτό που τόσο πολύ ήθελα, αλλά μόνο αν εσύ ήσουν δίπλα μου, μόνο αν το ήθελες κι εσύ το ίδιο πολύ.....ίσως έκανα λάθος. Για ακόμα μια φορά επένδυσα σε λάθος άνθρωπο, ίσως και όχι, μέχρι να τελειώσει όλο αυτό μέσα μου δε μπορώ να ξέρω σίγουρα, ούτε μπορώ να προδικάσω το αποτέλεσμα. Ίσως παρόλα αυτά προσπαθώ για ακόμα μια φορά να πείσω τον εαυτό μου ότι υπάρχει ελπίδα, για να μην απογοητευτώ πάλι, για να μην δώ πόσο λάθος επιλογές έχω κάνει στη ζωή μου γενικά!! 

Γνωρίζαμε από την αρχη πως δεν θα ήταν εύκολο, αλλά θα προσπαθούσουμε...ΔΕΝ ΑΝΤΕΞΕΣ... μπορώ όμως σε καταλάβω γι' αυτό ποτέ δε σε πίεσα, η απόφαση ήταν πάντα δική σου. Σε αυτή την ιστορία εσύ θα γράψεις το τέλος...εγώ θα είμαι πάντα ο ηθοποιός κι εσύ ο σεναριογράφος..Σ αυτό το ταξίδι δεν θέλω να είσαι μόνος.

I can't go any further than this,I want you so bad that's my only wish                              

(δεν μπορώ να πάω πιο πέρα από εδω, σε θέλω τόσο πολύ είναι η μόνη μου επιθυμία)                  

Ξέρεις ότι είμαι εδώ και περιμένω...όχι για πάντα, όσο αντέχω όμως θα είμαι εδώ...όχι όμως σα φίλη ΠΟΤΕ ΣΑ ΦΙΛΗ....δε σε είδα ποτέ έτσι και ούτε πρόκειται.Σου είπα  "όλα ή τίποτα", έτσι είμαι, δεν αλλάζω...αν αποφασίσεις ότι θες να τα ζήσεις όλα μαζί μου, ΕΔΩ είμαι, αν όχι...προτιμώ το μηδέν, γιατί διαφορετικά δεν ξέρω αν θα αντέξω. Εγώ σε θέλω...και σε περιμένω στο όριο, το θέμα είναι αν θα κάνεις το ταξίδι και θα έρθεις να με βρεις...για να το ξεπεράσουμε μαζί.

P.S.: Θα ήθελα να σου αφιερώσω ένα τραγούδι..αλλά μόνο σε μερικούς στίχους δε μπορώ να βρω το νόημα που θέλω....όμως το συγκεκριμένο μου θυμίζει εμάς, εσένα...και όποτε το ακούς να σκέφτεσαι εμένα 

 "Το ξέρεις μ' αρέσεις, μα μη με πιστέψεις
Σ' αυτόν τον κόσμο που μόνος μου ζω δεν υπάρχουν κανόνες
Μα μόνο εξαιρέσεις"

...........IME LEFTHEROS

eklisa tin porta piso mou
evgala ta psila takounia mou
ki eniosa pali o eaftos mou

to tsigaro sto xeri mou ixe svisi apo ora
elisa ta malia mou
ke epesa sto krevati me ta rouxa

to domatio girze...
poses fores ksana to exo zisi
poses fores ksana tha to ziso

apotiximenes sxesis
megala logia
mizeris meres

tpt pia de me gimizi
ta exo zisi ola
ksenixtia, kataxrisis, sex

poso psema mpori na anteksi mia psixi?
poso psema mpori na kila sto ema mou?
poso alkool tha ta svisi ola?

stigmes sa thalasa anigonte mprosta mou
ki ego sa kaikaki taksidevo
afino piso mou sti lithi tin katantia mou

eklisa ta matia mou
na vretho ston kosmo mou
makria apo olous tous


me exoun girisi spiti
me exoun gdisi
me exoun tsalakosi


de me pirakse pote gt to ithela
omos pia varethika....

thelo kapion na mou lini ta malia mou
thelo kapion na mou xarizi to fili tou
thelo kapion na krata tin psixi mou

se ena kouti exo stivaksi ta onira mou
ma kanis de mou ipe na to afiso anixto
ki ego krimeno xronia to xa

ena sentouki anamnisis
ena mpaoulo prosefxes
ke ta dio tous klidomena

ki ena vradi mesa sta dakria mou
vrika to klidi ke ta aniksa
ke afisa na ksexithous mes sto domatio

ke tote katalava poso distiximeni ime
tote katalava ti elepi apo ti zoi mou
EGO...ta onira ke ta lathi mou

mikri imoun ke ematha
ki exo pola na matho akoma
toso pou thelo na kano....

exo pesi toses fores
exo xtipisi...
omos sikothika..ANTEKSA


i pliges mou exoun klisi pia
simadia exoun afisi
ma tis exo sinithisi pia sto kormi mou

ke na erxomoun pali apo tin arxi na ziso
den tha alaza tpt
afti ime, afta me eftiaksan

oso lathi ke na exo kani de metaniono tpt
perifani sto dromo mou perpato
ki as ine lathos ine dikos mou

prospathisa poli gia na gino
na mi fovame to skotadi
na mi fovame tn alithia
na mi fovame ton skopo

DEN FOVAME TPT
DEN ELPIZO TPT
EIMAI LEFTHEROS

dilimata....

ksimeromata, patra...

apofasise na perpatisi sto kentro tis polis

afti tin poli pou toso agapa, parolo pou den megalose se aftin

moni tis,me monadiki sintrofia tis ton dinato aero

ta fota apo ta magazia ke ta spitia svista pia

i apoliti ora, i apoliti isixia

elaxisti perastiki ke sxedon kanena aftokinito

thelise na ksexasi kathe enoxi gia afto pou niothi

thelise na dioksi kathe amfivolia gia afto pou exi  ksekinisi

ta xeria tis vathia stis tsepes tis

to krio tis pagone to ema sxedon

tis pagone tis skepsis........

ixe traviksi pia to diko tis dromo

den tin eniakse pote ti lene oi aloi

den tin apasxolouse i kritiki

dipsouse na niosi tin anagki tou....

ithele na afethi sto dinototero sinesthima

gia poso arage tha sikrati ton eafto tis?

gia poso akoma tis skepsis tis?

thelise na apeleftherothi

kathevike ta skalia tis gerokostopoulou

kitakse ton adio pezodromo

poso keros ixe perasi apo tote pou perpatisan se afton to dromo?

poso kero tha perimeni ospou na ksanagini afto.....?

tha podia tis tin odigisan piso ....sto spiti ...

ora argotera vrethike ksaplomeni sto gnorimo afto krevati

mesa sti zestasia tis fantasias tis...

thelise gia akoma mia fora na onirefti...

pote tha afisi ton eafto tis elefthero?

poso kero tha perimeni na afethi?

pote tha taksidepsi sta matia tou?

pote tha gefti ta xili tou?

pote tha zontanepsi kathe tis fantasiosi?

gia mia stigmi ponese toso i psixi tis

thelise na ton ksexasi

den itan sosto...

den eprepe na afethi....

to mialo tis tis to apagoreve...

ala kati vathia mesa tis tin othouse ston pirasmo...

telika ti itan pio dinato..ke pos tha kataliksi i istoria tis?

p.s.: merikes fores ine kalitero mikri mou na metanionis! ala gia afto pou exis kani..oxi gia afta pou den tolmises pote na kanis....

xoris logia

eklisa to tilefono, anapsa to thermosifono ke estripsa ena tsigaro. kitaksa gia ligo ekso apo to parathiro ke to anapsa. skeftika pos tha itan na me fila...

mpika gia mpanio, kathos epefte to nero pano mou  fantsastika pos tha itan na me xaidevi, pos tha itan ta xeria tou sto soma mou,sto stoma tou , i anapnoi tou.

tilixtika me tin petseta ke kathisa gia ligo sto krevati. se afto to krevati pou den exi zisi tpt se sxesi me o,ti exo zisi ego. tpt sxedon , pano se afto to krevati.

ntithika ke anapsa ena akoma tsigaro. aniksa ti mousiki, an ke den tin ixa ke poli oreksi, ke merika keria gia ton kapno, mpori ke oxi...eniosa mia anatrixila, eftane.

to koudouni mou prokalese mia akoma anatrixila. ton kitaksa. ton ithela. mpike mesa

dio potiria krasi, dio tsigara, dio somata, dio psixes, enas xtipos...xtipos gorgos, anipomonos. ta matia tou karfomena pano mou. to vlema tou kilouse apo ta xili mou sto lemo sta xeria sto soma mou, pantou..ton ithela...posthousa to fili tou

milousame arketi ora..den prosexa. apegnosmena ithela na ton nioso, na ton sfikso pano mou. sikothika na fero krasi..me travikse pano tou. me kratise sto xeria tou ke me filise. me ksaplose sto krevati ke geftike to lemo mou. ta xeria tou mplextikan sto malia mou. mou ta travikse elafra piso gia na apokalifti to ipolipo meros tou lemo. me filise ksana ke ksana. ton ithela akoma perisotero.

de milouse kanis. touti ti stigmi niothame zousame. xoris logia, mono siopi ke xadia. me ksentise arga ke epita ksaplose dipla mou. perase to xeri tou apolo to kormi mou. den antexa. ton ithela.

vriskotan apo pano mou. to vlema tou kaformeno sto diko mou. ginomoun diki tou. kathe mou kitaro. mia stagona idrota epese sto magoulo mou. ta nixia mou xarakosan to derma tou. ton dagkona pia gia na min fonakso..imoun diki tou. imoun diki tou!!

ksaplomeni apolamvanontas to stigaro mas, ena kino tsigaro, imastan xameni...toso kero zousa xoris tin geusi tou kormiou tou. toso kero xoris tin anapnoi tou. ton filousa tora, apokimithika siopila ke eksanlimena stin agkalia tou.. tou ixa zitisi na figi prin ksipniso, ithela na itan ena oniro...na thelo na to ziso pali...

ton ithela....