Κυριακή 4 Μαρτίου 2012

ΣΤΙΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ...

έκλεισα την πόρτα πίσω μου
όχι τη συνηθισμένη, μιαν άλλη
όμως οι κινήσεις ήταν ίδιες..
άνοιξα τη τηλεόραση τον υπολογιστή
και κάθισα στο κρεββάτι

ήθελα τόσο πολύ να φωνάξω να βρίσω να σπάσω τα πάντα γύρω μου... να φύγω...
ήθελα τόσο πολύ ....
βρέθηκα καθισμένη δίπλα στο κρεββάτι, με τα χέρια μου να σφιγμένα σε γροθιές


τα μάτια μου ήταν υγρά...κρατιομουν τόσο να μην ξεσπάσω..
όμως ποιος ο λόγος;
ήμουν μόνη.. κάνεις δεν έβλεπε... δε χρειαζόταν να κρατιέμαι πια...
άφησα τον εαυτό μου... τα δάκρυα πλημμύρισαν το πρόσωπό μου..
το σώμα μου  έτρεμε, ο κόμπος στο λαιμό μου, όλο και μεγάλωνε
ένιωθα πως δε θα σταματήσω ποτέ ....
ένιωθα καλά... ένα βάρος απερίγραπτο να βγαίνει από μέσα μου...

εξαντλημένη κουλουριαστηκα

................................................................................

άφησα την σκέψη μου να ταξιδέψει..
στον πρωινό καφέ...στο στριφτό μου τσιγάρο...
στο πρωινό τηλέφωνο "ντύσου έρχομαι να σε πάρω..."
στις ατέλειωτες συζητήσεις......
"στρίψε μου ένα.."
"θες καφέ;"
"τι ώρα θα έρθεις;"
"που θα πάμε σήμερα;"
"τι να κανωωω..πες μου"
"τι ταινία θα δούμε..;"
"σοκολααάτα!!"
εκείνο το τραπέζι που μας περιμένει να σηκωθούμε
και το κανατακι με το κρασί
οι βόλτες με το μηχανάκι
τα κλάματα και τα γέλια μας
πόσο μου έχεις λείψει...κι ας ξέρω πως δε σ'εχω χάσει...
κι ας ξέρω πως στην ουσία είσαι δίπλα μου...
κι ας μιλάμε κάθε μέρα..
δε σ'αφηνω.....
θέλω τόσο πολύ ένα τσιγάρο μαζί σου....

.........................................................................................

άφησα τη σκέψη μου να ταξιδέψει
στη πρωινή σου επίσκεψη "ακόμα κοιμασαιιιι?"
και ο καφές που μου έφτιαχνες
τον καθιερωμένο καφέ την Δευτέρα το απόγευμα....
"καλεεεε"
"θα ηρεμήσεις;"
"σταμάτα.."
"ηρέμησε"
το βλέμμα σου...
τις ατέλειωτες συζητήσεις...
ο τρόπος που μου άναβες το τσιγάρο...
τα δάχτυλα μου στα μαλλιά σου..."πεθαίνω"
η ηρεμία στα μάτια σου...
το χαμόγελο σου όταν σου έκανα χαζομάρες...
το τσιγάρο στις 5 το πρωί...
που ξυπνούσα στην αγκαλιά σου...
πόσο πολύ θέλω ξανα να βρεθω απενατι σου στον καναπε...και να μιλάμε....
πόσο πολύ θέλω να ........ ακουσω την ανασα σου βαρια..
κι ας ξέρω πως με σκεφτεσαι..
κι ας μιλάμε κάθε μέρα
δε σ'αφηνω....
θέλω τόσο πολύ ένα τσιγάρο μαζί σου...

...............................................



οσα κι αν αφηνω πισω μου δεν τα ξεχνω...
ειναι μέσα μου...
τωρα πια περιμενω για οσα ερθουν..
δε θέλω να ελπιζω για να μην απογοητευτω..
ομως κανω ονειρα για οσα θέλω να ζησω..
και ειστε κομματι τους...
παρελθον παρον μελλον

ΓΙΑ ΟΣΑ ΖΗΣΑΜΕ
ΓΙΑ ΟΣΑ ΖΟΥΜΕ
ΓΙΑ ΟΣΑ ΖΗΣΟΥΜΕ....


Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2012

ΑΥΤΑ ΤΑ ΘΕΛΩ...

Θέλω να ξυπνάω και να τον βλέπω δίπλα μου
Θέλω να μου ψιθυρίζει καλήμερα
Θέλω να φτιάχνω δυο καφέδες
Θέλω να πλένουμε τα δόντια μας μαζί
Θέλω να με φιλάει όταν του φτιάχνω τον γιακά
Θέλω να φευγουμε μαζι από το σπίτι
Θέλω να βλέπω στο κινητό μου "περιμένω από κάτω :-)"
Θέλω να μου κρατάει το χέρι όταν οδηγάει
Θέλω να γκρινιάζει που αλλάζω συνέχεια σταθμούς
Θέλω να πηγαίνουμε στο σούπερ μάρκετ και να χαζογελάμε
Θέλω να μαγειρεύω και να με πειράζει
Θέλω να μου φτιάχνει καφέ και να βλέπουμε τηλεόραση
Θέλω να μου λέει "ντύσου,είπα στα παιδιά να πάμε για καφέ!"
Θέλω να με παρατηρεί όταν ετοιμάζομαι
Θέλω να αράζουμε στον καναπέ και να του χαϊδεύω τα μαλλιά..
Θέλω να με σηκώνει αγκαλιά και να με πηγαίνει στο κρεββάτι
Θέλω να κάνουμε έρωτα και μετά τσιγάρο
Θέλω να τυλίγεται γύρω μου, να μου ψιθυρίζει καληνύχτα 

Θέλω να γουστάρει να με βλέπει άμορφη και να μου το λέει
Θέλω να χαίρεται όταν κάποιος μου την πέφτει και λέει "είναι η κοπέλα μου"
Θέλω να μου ανάβει το τσιγάρο και να παραγγέλνει το ποτό μου
Θέλω όταν νευριάζω να με παίρνει αγκαλιά
Θέλω να με ξυπνάει το βράδυ για να μου πει "σε θέλω"
Θέλω να μου στέλνει μνμ "σε μια ώρα να είσαι έτοιμη θα σε πάω εκδρομή"
Θέλω όταν έχει πρόβλημα να είμαι η πρώτη που θα πάρει
Θέλω να μου στείλει λουλούδια και στην κάρτα να γράφει "black dress - 9'clock - our place"
 Θέλω όταν περπατάμε να ψαχνει το χέρι μου..

ΔΕ ζηταω ουτε λεφτα ουτε  παραμυθια
Ζηταω φαντασια και πρωτοβουλια
Ζηταω να είναι ο αντρας στη σχεση

Θέλω να με κοιταει στα ματια και να καταλαβενει τη σιωπη μου

P.S. : εμεις ξερουμε τι ψαχνουμε..να το λεμε ξεκαθαρα..ασ μας πουν και αυτοι..
γιατι βαρεθηκα να παιζω και να κρυβομαι...



Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2012

ΔΥΟ ΦΙΛΟΙ... ΕΝΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

Άνοιξα την καφετιέρα έβαλα τον καφέ , το νερό και περίμενα..
έστρωσα το κρεββάτι, κι έβαλα δυο κούπες καφέ..

Πάνω στην ώρα. χτύπησε την πόρτα..
Τα βλέμματα μας διασταυρώθηκαν..
του έδωσα τον ζεστό καφέ και πήγαμε στο δωμάτιο..

Εγώ στο πάτωμα, αυτός στο κρεββάτι
Δυο φίλοι που λένε τα νέα τους..
Δυο άνθρωποι που μοιράζονται τις εμπειρίες τους..
Το δωμάτιο είχε γεμίσει από γέλια πειράγματα..

Το τασάκι στο τραπεζάκι είχε ήδη γεμίσει, μόνο αυτό πρόδιδε την αμηχανία..
Με τράβηξε πάνω του, πήρε το τσιγάρο από το χέρι μου,
ρούφηξε μια τζούρα καιτο άφησε στο τασάκι..
Με τα χέρια του κράτησε το πρόσωπό μου και πλησίασε..
Έμπλεξε τα δάχτυλά του στα μαλλιά μου και με φίλησε...
Το ήθελα..πολύ..αλλά ήταν λάθος..
Τραβήχτηκα..

Με κοίταξε στα μάτια "δε το θες;"
Έστρεψα το πρόσωπό μου στο κενό "δεν είναι σωστό.."
Με πήρε στην αγκαλιά του ...


Ώρα μετά βρεθήκαμε να γελάμε πάλι..   
Τον φίλησα....έτρεμα...
Με άγγιξε στο λαιμό στα χέρια...
και άρχισε να με γδύνει..
Πλέον ήμουν δίκη του...


Πλέξαμε ένα παραμύθι...
Σ ένα κρυφτό...
Σ ένα παιχνίδι..που θέλουμε και οι δυο..

Και στην άκρη του μυαλού μας υπάρχει η αλήθεια..
Ποιον θα πληγωσουμε..ποιον θα αφησουμε..
Αν θα ρισκαρουμε...

Δωσε μου ένα σημαδι και θα το κανω...από σένα περιμενω...



Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012

Πόσες φορές κοίταζες πίσω
Πόσες φορέας έψαξες στο παρελθόν
Πόσες φορές ταξίδεψες στις στάλες της μνήμης σου
Πόσες φορές χάθηκες στα λάθη σου
Πόσες φορές μπήκες σε φαύλο κύκλο σκέψεων
ΠΟΛΛΈΣ...
Πόσες φορές μετάνιωσες
ΚΑΜΙΆ

Προσπαθώ να σκεφτώ αν θέλω να αλλάξω κάτι από όσα έζησα..και η πρώτη μου απάντηση είναι ΌΧΙ..

και ξέρεις γιατί?

Γιατί δεν θα ήμουν ο ίδιος άνθρωπος...
Δεν ξέρω αν μ' αρέσει αυτό που είμαι..όμως σίγουρα δε μ' αρέσει η ζωή μου τώρα...
Θέλω να αλλάξω κάτι...όμως ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω τι!



Αυτή τη στιγμή θα ήθελα να έχω μια κλεψύδρα ..
να έκανα αυτό που σκέφτομαι και αν έβλεπα πως είναι λάθος να γύρναγα πίσω και να συνέχιζα από κει που είχα μείνει...

Δυστυχώς όμως η ζωή δεν είναι κείμενο για να σβήσω με τη γόμα, να σκίσω τη σελίδα και να ξαναρχίσω να γράφω..
κάθε λάθος καταγράφεται και επηρεάζει το επόμενο βήμα..
και όσο κι αν σκέφτομαι...λύση δε θα βρω..






Η απάντηση είναι στο αν θα ρισκάρω...στο αν θέλω να ρισκάρω ..αν είμαι τόσο δυνατή και τελικά να ζήσω με όποιο αποτέλεσμα..

Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2012

Και το ξυμερωμα με ωρηκε παλι

Και το ξημέρωμα με βρήκε πάλι σε μια ξένη αγκαλιά...
παράνομη δεν είναι..μόνο η σκέψη που με τριγυρνά..

Μας βρήκε να στρίβουμε μαζί τσιγάρα να φυσάμε τον καπνό..
στους υδρατμούς του πάθους που θολώνουν το μυαλό..

Έκρυψα καλά στη λήθη το κομμάτι της ψυχής
που τρελαίνεται για σένα κάθε σκέψη της φυγής..

Έψαξα να βρω έναν τρόπο μυστικό να το κρατήσω...
μα το πρόσωπο μου δείχνει ποσό θέλω να το ζ'ησω..

......................

Ένα χάδι
Ένα φιλί
Αθώα δείχνουν και τα δυο
Όμως μέσα στο μυαλό σου υπάρχει κάτι πονηρό..

Όσο κι αν θέλω να ξεχάσω..
είναι κει ο πειρασμός...

............................

Το βαθύ σου βλέμμα, θέλω να με καθηλώσει
τα υγρά σου χείλη, θέλω να τα νιώσω
τα ζέστα σου χέρια, θέλω να με αγγίξουν
τόσο σταθερά..όλα σα να ξέρεις ακριβώς τι πρέπει να κάνεις

...........

η σκέψη σου.... κρασί που σταγόνα σταγόνα με μεθάει

........................

Γιατί δεν αφήνομαι..?
Γιατί φοβάμαι τόσο...?

Τρίτη 17 Ιανουαρίου 2012

.....ΝΑΙ....?

Έκλεισα τα φώτα και ξάπλωσα στο κρεββάτι..
Όλα φαίνονται ίδια.. όμως κάτι έχει αλλάξει...
Ανεπαίσθητα.. όμως είμαι σίγουρη ..
Προσπαθώ να κοιμηθώ όμως τίποτα..
Ώρες μετά δεν τα έχω καταφέρει..
Οι σκέψεις θάλασσα στο μυαλό μου..
Δεν αντέχω..κάτι συμβαίνει..και το κεφάλι μου θα σπάσει..


 ......................



Πάντα ήθελα να ζω ξέφρενα...και κάποια στιγμή, αποφάσισα πως αυτή η ζωή δε με γεμίζει..... κάθισα και σκέφτηκα λοιπόν τι πρέπει να κάνω.Και κατέληξα πως θέλω πια την ηρεμία μου, έναν άνθρωπο να είναι δίπλα μου και να νιώθω σιγουριά..
Και όντως μετά από διαδρομές πολλές βουνά πεδιάδες θάλασσες βρήκα μια ψυχή που μπορούσε να με δεχθεί..
Και υστερα από δυσκολίες πίστεψα πως είναι το κομμάτι του παζλ που έλειπε .....


 ............

Μήπως όμως δεν έλειπε μόνο αυτό το κομμάτι?
Μήπως αυτή η ιδέα στο μυαλό μου που γυρνάει, αυτή η σκέψη που με εξαντλεί, το όνειρο εκείνο που με κάνει να ξυπνώ ιδρωμένη και να ξαγρυπνώ.. ΜΉΠΩΣ είναι αυτό που δεν έχω ακόμα τη δύναμη να αγγίξω?? 
......



Έστριψα ένα τσιγάρο....
Έψαξα τον αναπτήρα...
Άναψα το θάνατο και ρούφηξα..

Ήθελα κι άλλο..
Αυτό το πάθος...αυτό το λάθος ποσο το θέλω!
Αυτό...και κάτι ακόμα.. ένα πάθος ακόμα..
Να το ζήσω....




Αυτό που αλλάζει τελικά..είμαι εγώ...

Τρίτη 1 Νοεμβρίου 2011

ΕΛΑ......

Κλεισμένη σε ένα δωμάτιο άδειο
παράθυρα κλειστά 
φώτα κλειστά
αέρας πουθενά
Ξαπλωμένη στο κρεβάτι
με το βλέμμα καρφωμένο στο ταβάνι
μια θάλασσα να πνίγει κάθε σκέψη
μια φωτιά να καίει κάθε μνήμη
Πάλι καπνίζω 
τραβάω κάθε γουλιά θανάτου
πάλι πίνω
ρουφάω κάθε σταγόνα πόνου
Έψαξα να σε βρω 
δίπλα μου πλάι μου
γύρω μου
σε βρήκα μέσα μου
Σε έχω κλειδώσει σε ένα κουτάκι
άτακτα σε πέταξα σε μια γωνιά του μυαλού μου
μα η καρδιά μου δεν ακούει κανέναν
βρίσκει κάθε φορά το κλειδί όσο μακριά και να το πετάω
Τα χερια μου παγωμενα
η σκεψη μου κολλημενη
τα ματια μου κλειστα
ο φοβος παλι περιμενει
Ηθελα να ερθεις το βραδυ αυτό
να ε παρεις αγκαλια 
να με ξυπνησεις 
και να πεις πως ηταν ενα ασχημο ονειρο
Να εισαι διπλα μου
να μη φοβαμαι 
να μην κρυωνω
και να κοιμαμαι

Η μυρωδια σου ειναι εδω
εσυ ομως λειπεις

Και αν ολα οσα ζησαμε ηταν ψεμα πουνα πιστεψω πια αγαπη μου, πςσ να συνεχισω, πως να αντεξω και απο που να κρατηθω....