Αγγίζω τα αστέρια
δε τα μετράω
φοβάμαι πόσο σ αγαπώ
περπατώ σ ένα στενό μονοπάτι
του καημού
της θλίψης
απλώνω τα χέρια μου και πιάνω το Θεό
το δικό σου Θεό
περιμένω χαμένη να με τραβήξει
και δε ελπίζω στη λύτρωση
περιμένω να με προδώσεις
αλλά είσαι αλλιώτικος
περπατώ σ ένα δρόμο σκοτεινό
και το φως μου είσαι εσύ