Δυο ιστορίες παράλληλες...δυο λέξεις με νόημα, ελπίδα και έρωτας
Δύο ιστορίες με τελείως αλλίωτικη εξέλιξη με ένα και μόνο κοινό... ΕΡΩΤΑΣ
Δύο φίλες που παρόλη την απόσταση που είχαν, καταφέρνουν να κρατήσουν το πολυτιμότερο δώρο...τη φιλία τους. Τέσσερα χρόνια τώρα μακριά, με μόνη παρηγοριά κάποια Σαββατοκύριακα και τις γιορτές. Το τηλέφωνο φυσικά μόνιμα βοηθός τους.
Η μία ζούσε τη ζωή της σε μια φοιτητική πόλη. Έζησε τα πάντα ποτά τσιγάρα ξενύχτια σεχ..όλα σε μεγάλο βαθμό! Όμως τίποτα δεν τη γέμιζε. Μετά τα χριστούγεννα είχε αλλάξει πολύ, όλοι της το έλεγαν και η αλήθεια ήταν ότι είχε βαρεθεί πια να περιπλανάται σε ανόητα και ανώριμα μονοπάτια. Ήθελε πια να ηρεμήσει...Ας την ονομάσουμε φαίδρα.
Η άλλη, στην μεγάλη της πόλη, στους γρηγορους ρυθμούς και στις υποχρώσεις. Ήθελε να ξεφύγει, να ζήσει για λίγο ξέγνιασει, να νιώσει κι της υπόλοιπες χαρές της ζωής. Μέσα στη σχέση της είχε νιώσει την μονιμότητα και τη φροντίδα, ήταν όμως αυτό που ήθελε ή μήπως την τρέλα και τον παράφορο έρωτα; Ας την ονομάσουμε Ίριδα.
Πριν από αρκετό καιρό και μετά από ενα δύσκολο χωρισμό η Φαίδρα γνωρίζει, μέσω κοινών γνωστών, έναν παιδί, τον Αλέξη. Την γοήτευσε από την πρώτη στιγμή, αλλά παρόλο που ξεκίνησε κάτι μαζί του το σταμάτησε πολύ νωρίς. Ο Αλέξης ήταν πάντα πολύ γλυκός και τρυφερός μαζί της, αλλά η ίδια ήταν σε μια περίεργη κατάσταση και το έληξε, δεν ήθελε να βρήσκονται σε μια σχέση μισή. Έγιναν πολλά και κάποια περίοδο ήταν στην ίδια παρέα. Η Φαίδρα τον πλήγωσε, αθελά της μπλεγμένη σε σ' ένα περίεργο παιχνίδι που της έπαιζαν τα συναισθήματά της. Όλον αυτό τον καιρό τον σκεφτόταν αλλά δε μπορούσε να ανοιχτεί και να μοιραστεί τις σκέψεις της. Έπρεπε να αποφασίσει τι θέλει.
Από την άλλη η Ίριδα μέσα στα χριστούγεννα εζήσε ένα χωρισμό, που δεν καταλάβαινε αν τον ήθελε ή όχι, αλλά απ' όσο φαινόταν δεν είχε και άλλη επιλογή. Ένιωσε σα να πετά στα σκουπίδια 3 χρόνια, και τα πέταξε, όμως ξαναγεννήθηκε από τις στάχτες της. Έβγαλε από πάνω της ότι την εμπόδιζε, ότι τη κρατούσε στις υποτιθέμενες ώριμες αντιλήψεις της, απελευθερώθηκε από την σαχλή έννοια "μωρό" και αποφάσισε να ζήσει όσα είχε πεισματικά αρνηθεί κατηγορώντας τα ανούσια!
Όλα διαδραματίστηκαν σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Όλα ήταν θέμα μερικών ωρών, απλά κάποιες φορές σου πέρνει λίγο περισσότερο να το συνειδητοποιήσεις.
Η Ίριδα, σε μια απόφαση στιγμής, πήρε δυο ρούχα και ταξίδεψε στη φίλη της, Φαίδρα. Ένα ταξιδι, μακριά από ό,τι γνώριμο θα της έκανε καλό. Οι δυο φίλες περνούσαν πάντα καλά.....αλλά σε μια φοιτητική πόλη πρέπει πάντα να γνωρίζεις και τους υπόλοιπους της παρέας!
Δε χρειάστηκαν παρά μόνο καποια δεύτερα και η σπίθα άναψε. Ο Γρηγόρης κέντρισε το ενδιαφέρον της....Και ενώ όλα ξεκίνησαν για να περάσουν καλά εκείνη τη στιγμή...μάλλον εξελίχθηκαν λίγο διαφορετικά απ' ότι περίμεναν και οι δύο. Πραγματικά ο έρωτας έρχεται εκεί που δεν τον περιμένεις, σου χτυπά την πόρτα και ανοίξεις ή όχι αυτός εισβάλει με το έτσι θέλω. Τουλάχιστον προειδοποιεί πρώτα...
Η Φαίδρα, μετα από λίγο καιρό πήρε απόφαση να κυνηγήσει τον άνθρωπο που έχει ερωτευθεί. Ήταν σίγουρη ότι δεν θα είναι εύκολο να ζητήσει πίσω στη ζωή της αυτόν που πλήγωσε τόσο. Μετά από πολύ σκέψη και φυσικά την παρότρυνση της Ίριδας πήρε το θάρρος να του μιλήσει, να του ζητήσει συγνώμη και να τον παρακαλέσει να την δεχτεί πίσω, γιατί είχε καταλάβει τι ήθελε, περιπλανήθηκε αρκετά και τώρα πια ξέρει..
Ο Αλέξης όμως όλον αυτό τον καιρό την περίμενε, δεν την είχε ξεχάσει, την είχε συγχωρήσει και το μόνο που ήθελε ήταν αυτή την κοπέλα στη ζωή του, να τη μοιράζεται μαζί της. Επιτέλους η τύχη του έστειλε την καλή ζαριά!
Τέσσερεις άνθρωποι μετά από πολλές λάθος επιλογές κατάφεραν να αγγίξουν τα όρια τους, να νιώσουν το ενθουσιασμό και των έρωτα που πάντα αναζητούσαν.
Χμμμμ, δεν ξέρω πως θα τελείσουν οι ιστορίες τους, ξέρω όμως ότι και τα τέσσερα αυτά παιδιά δεν φοβήθηκαν να ζήσουν....δεν φοβήθηκαν να αφαιθούν σε τούτο το υπέροχο συναίσθημα που λίγοι, πολύ λίγοι καταφέρνουν να ζήσουν χώρις να φοβούντε να καούν από αυτο!
